
Diddeke vond poes Mina in een asiel. Ze ging eigenlijk voor een andere kat kijken, maar kwam thuis met deze zwart-witte pluizenbol. Een poes met een rugzakje, want Mina is voor een heleboel dingen bang. Voor handen bijvoorbeeld.
Diddeke (44) woont met haar dochter van 15 en poes Mina in een heerlijke maisonnette in Anna Paulowna – een landelijk gelegen dorpje in Noord-Holland. Ze vond de plek zelf heel fijn, maar heeft ook rekening gehouden met het feit dat ze een poes als huisdier heeft. Er moest genoeg ruimte zijn voor iedereen, ook voor Mina.
Mina komt uit een asiel. Waarom heb je daarvoor gekozen?
Elke kat is de moeite waard om in huis te nemen. Ik hoor vaak dat mensen kiezen voor een bepaald ras of een kat met een bijzondere kleur. En een perfect karakter. Maar juist de katten uit het asiel zijn het leukst. Ook de zwarte. Mina heeft door haar kleur en angstige karakter drieënhalve maand moeten wachten op haar gouden mandje. En die staat gelukkig bij mij thuis – ik geniet elke dag van Mina. Juist omdat ze niet perfect is en omdat ze een rugzakje heeft.

Een rugzakje, wat bedoel je daarmee?
Mina is gevonden als kitten terwijl ze vastzat onder de motorkap van een auto. Ze is dus echt gered. En daardoor heeft ze meer angsten dan andere katten. Zo is ze hartstikke bang voor handen. En eigenlijk voor alles wat ze niet kent. Ook nieuwe mensen. Ik kan Mina nog steeds niet optillen omdat ze zo bang is voor handen. Maar toch is ze enorm knuffelig
Worden haar angsten wel minder?
Ja, het gaat echt hartstikke goed met haar. Ze woont nu drieënhalf jaar bij me en ik win elke dag een beetje meer vertrouwen. Ik zie haar groeien en opbloeien. Ik mag haar ondertussen gewoon aaien, dat vindt ze heerlijk. Maar ze komt ook bij me op schoot liggen en ze kletst de oren van mijn hoofd elke dag. Ik ben op dat soort momenten zó blij dat ze bij mij is. En ook heel trots op haar.
Ook als ik zie dat ze toch leert om andere mensen te vertrouwen. In het begin is ze echt wel bang, maar als zie iemand vaker heeft ontmoet en ziet dat die persoon betrouwbaar is, dan geeft ze zich toch over. Sterker nog, als ze je leuk vindt wil ze ook je volle aandacht. Het is heel fijn dat ze anderen vertrouwt, want dan kan ik ook op vakantie. Ik zou haar namelijk nooit achterlaten bij iemand die ze niet kent of waar ze zich niet bij op haar gemak voelt.

Mag Mina naar buiten?
Nee, dat durf ik niet aan. Mina is bang voor alles wat nieuw en onbekend is. Dus ik weet zeker dat ze van een heleboel dingen zou schrikken als ze buiten is. Auto’s, fietsen, honden. Ik denk dat ze het allemaal veel te spannend vindt. En daarom ben ik bang dat ik haar kwijtraak. Mina blijft dus lekker veilig in huis. Maar daar vermaakt ze zich ook prima hoor!

Vertel, hoe ziet een dag van Mina eruit?
Mina heeft een heel mooi leven, haha. Ze krijgt elke ochtend eerst een snoepje, want dat vindt ze heerlijk. Als ik op de bank ga zitten komt Mina meteen naar me toe en gaat ze gezellig bij me zitten ‘trappelen’. Terwijl ik mijn koffie opdrink netstelt ze zich bij me op schoot totdat ze haar natvoer krijgt. Dan speel ik een kwartiertje met haar en gaat ze voor het raam zitten en naar buiten kijken. Maar dat duurt nooit lang, want ze kruipt het liefst in haar krabton – de Dome 110. ’s Middags krijgt ze vaak haar ‘gekke tien minuten’. Dan crost ze door het hele huis door: de trap op, in de krabpaal en weer terug. Daarna spelen we weer en krijgt ze weer wat natvoer. Tussendoor komt ze vaak bij me knuffelen en kletst tegen me. Supergezellig. En zo gaat het eigenlijk de hele dag door.
Is Mina wel eens ziek geweest?
Gelukkig niet. Al is ze wel gesteriliseerd natuurlijk. En die ingreep heeft onze band heel erg versterkt. Want na de operatie ben ik drie hele dagen en nachten bij haar gebleven – om voor haar te zorgen en om haar gerust te stellen. De tweede nacht kroop ze voor het eerst helemaal tegen me aan. Ze voelde zich veilig bij me en dat was zo’n fijn gevoel! Sindsdien wijkt ze niet meer van mijn zijde. Ik vind het heel waardevol dat ze me toelaat en dat ik haar vertrouwen heb gewonnen.

Jij bent duidelijk gek op katten. Kun je vertellen waarom je ze zo leuk vindt?
Ik vind een heleboel leuk aan katten. Alles eigenlijk. Katten zijn gezellig en lief. Maar ik vind het misschien wel het allerleukst dat ze zo eigenzinnig zijn. Katten doen gewoon lekker hun eigen ding.
Diddeke heeft niet één krabpaal van Petrebels, maar zelfs twee! Ze begon met krabton Dome 110. En omdat Mina daar zo blij mee was, besloot Diddeke om nog een krabpaal voor haar te kopen. Dat werd krabpaal Charlotte 180. Mina is er heel blij mee, want ze krabt er elke dag aan, speelt erin en vindt het heerlijk om in de krabpalen te slapen.
Lees meer over Kelly en haar bijzondere kater Sammy
Disclaimer: Petrebels is geen dierenarts of gedragsdeskundige: alle content, informatie en tips op dit blog zijn bedoeld om je te inspireren en hebben een informatief karakter. Heeft je kat klachten of problemen en twijfel je over de gezondheid van je kat? Ga dan altijd naar de dierenarts of een gedragsdeskundige.